[عامر العنزي]

تُكّفِيِنّْ يَآ صِدّفَهْ .. تَرَىْ اِلّحَظّْ مَقّرُوُدّْ

اِلّصَدِرّْ ضَآقْ .. وُصَآحِبِيْ وِيِنّْ دِنّيَآهْ ؟

أَمّشِيْ بِنِصّْ اِلّلِيِلّ .. وُاِلّعَآلَمّْ اِرّقُوُدّْ
قَلّبِيْ مِشَىْ صُوُبَهْ .. ضِمَآ اِلّحُبّ وَدَآهْ

مَرِيِتّْ بِيِتَهْ وُشِفّتْ أَنَآ اِلّبَآبّْ مَرّدُوُدّْ !
وُاِلّشَآرِعّْ اِلّمُظّلِمّْ طُوَتْ رِجّلِيْ خطَآهْ

اِلأَحّوَآلّ صَعّبَهْ .. وُاِلأَمَلّ شِبِهْ مَفّقُوُدّْ
عَلَىْ اِلّوَرَقْ حُبَهْ وُفِيْ اِلّنُوُمّْ لِقّيَآهْ