ترحل جروح و تسكن احساسي جروح
جــرح ٍ يروح .. وجـــرح بعده يجيني
الصمت يذبح .. و الفضيحه على البوح
و أنا .. تعبت آموووت .. بينـي و بيني
لو ادري ان الصمت.. يستنزف الروح
حكيت حــزن ٍ .. داخــلــي .. مبتـلـيـني
ولو ان صمتي.. يجعل الصدر مشروح
يولــد حــزن .. ثم .. ادفنه في يديني
لكن علـى الوضعـين.. تنهيــده و نوح
اسكـت حـزين .. و في كلامي حزيني
و يا دمع عيني.. كل ما رحت مسموح
لـــو ان هجــرك لي .. يتعّب سنيني
وشلون تتركني و انا انســان مجروح
ترحل .. و انا محتـــاج لمسامريني
ما باقي ٍ لي غير .. رسمه على اللوح
تنبش جـــروح .. و تطبع الحزن فيني
ايه اسمعوني ..( باين الصوت مبحوح )
حــزني .. نزع روحي .. و بيّح كنيني